Claude Viallat, Les aubergines, Mon analisi

Les aubergines es una pintura de Claude Viallat de 1996. Es una obra del movement supòrt/susfàcia.

Claude Viallat la faguèt sus una tela e utilizèt d'acrilic. Cinc colors compausan l'òbra : lo blanc, lo roge , lo jaune, lo blau e lo verd.

Pòdi veire mai d’unas formas : la forma d'esponga que se repetís un centenat de cèps, i a tanben las formas carradas de la tela e lo carrat fach de quatre linhas blancas. Mas encara, per ieu, i a una forma globala de crotz occitana.

Al centre del tablèu se tròba un cercle, es estranh, coma las formas sus las linhas blancas del carrat, semblan d'espitlas d’espandir. A costat del cercle se situan doas grandas linhas, compausadas de jaune e de verd. Las colors son coma passadas en negatiu.

Per faire lo ligam amb lo legum les aubergines, las auberginas, pensi que la forma verda que va d'ennaut a esquèrra al centre de la pintura representa la tija e las fuèlhas de l'aubergina ; la forma de cercle al centre me fa pensar a una lesca talhada d'aubergina ; la color roge escura a la color de la pèl del legum.

De tot biais, cal aver d'imaginacion !!

Claude Viallat al musèu Fabre de Montpelhièr

Aquesta setmana, parlarai de la mòstra de Claude Viallat, que se desrotla al

musèu Fabre de Montpelhièr, del 28 junh 2014 al 2 novembre 2014. Aguèri l'astrada d'assistir a una conferéncia amb aqueste mèstre de la pintura. La mòstra amassa mai de 150 òbras , pinturas, dessenh, objèctes. Mas abans tot, dirai qualques mots sus Claude Viallat, un grand artista occitan.Claude Viallat es un pintor del movement supòrt/susfàcia. 

Lo principi es de repetir d'una forma similara sus una susfàcia. Claude Villat trabalha fòrça sus de teissut, ancian o nòu. Claude Villat diguèt que es lo teissut que dona lo diferent ton de color. 

E perqué aquesta forma ? L'anecdòta erà amusanta. Un jorn, lo pintor laissèt una esponga impregnada de pintura negre dins un ferrat. Lo lendeman, l'esponga laissèt una emprenta dins lo fons del recipient. E es coma aquò que nasquèt la forma coneguda de totes. 

E quinas son sas inspiracions ? Claude Viallat a pas d'inspiracions, pénher es coma un mestièr, cada jorns fa environ cinc telas. Una tela pòt agafar una mièjra d'ora o tres jorns a crear. Mas remira d'artistas celèbres coma Pablo Picasso, Henri Matisse, Paul Cézanne... 

Es un òme simple e bornat !

Robert Combas : Le penseur fatigueur : Mon analisi

Le penseur fatigueur es una pintura de Robert Combas de 2014. La podèm pus veire al Carré Saint Anne de Montpelhièr, la mòstra es acabada.

Representa un pensaire nus, la cara a mitat amagat per son braç. Se repausa contre un obèsse fach de personatges. I a un musicaire que jòga d'arpa.

Lo pensaire es como tatoat, per de peis, aucèl, rasigas...Ten una agrei de bròc. Me fa pensar a Moïse dins la Bíblia, perque dins l'amassa de tablèus espausats, i a de referéncias a la religion (croseta en pincèl amb de personatges crosificats per exemple). Moïse, lo pensaire, plora (perque plora ? Es dins la legenda del tablèu : « le penseur fatigueur pleureur à ses heures se repose »), benlèu perque las bèstias sus son còs son mòrtas, Moïse se transforma adonc en Noé. O benlèu en Eve, perque lo pensaire es androgina per sa cofadura e sas longa cilhas. La pintura de color fa pensar a de lagremas o de pluèja. Aquò rejusta l'idèa de tristesa dins lo tablèu.

Lo pensaire me fa pensar a una estatua, subretot a l'escalpradura en bronze d'Auguste Rodin, Le penseur, que coma lo pensaire, s'adossar a sa man.

M'agradan fòrça las pinturas de Robert Combas !